سمت نو

اغلب افراد اعتیاد را در زنان یک موضوع غیر اخلاقی در نظر می‌گیرند تا یک بیماری. در واقع، نگرش‌های اجتماعی منفی موجود درباره رفتار غیر اخلاقی زنان معتاد مانعی بزرگ در راه درمان اعتیاد در زنان است، چرا که زنان با درونی کردن نگرش موجود در جامعه مبتنی بر اینکه اعتیاد در واقع نوعی تزلزل اصول اخلاقی در آن‌ها است از درمان خود اجتناب می‌کنند یا از معرفی خود به عنوان معتاد در انظار و مجامع عمومی شرمسار می‌شوند.

با توجه به اینکه اقدامات درمانی اعتیاد برای زنان همپای مردان پیشرفت نکرده و هنوز مسئله اعتیاد زنان، تابویی است که مانعی برای راه درمان اعتیاد وی محسوب می‌شود، لذا شرم آن‌ها و ترس خانواده‌ها مانع مراجعه زنان به مراکز درمان اعتیاد می‌شود.

یکی از عواملی که آسیب پذیری زنان در برابر اعتیاد را نسبت به مردان دو چندان می‌کند، ناتوانی زنان از تامین هزینه‌های زندگی و اعتیاد آن‌هاست. زنان با توجه به مشکل درآمد و توانایی برای به دست آوردن مواد مخدر از راه‌های دیگر، گاهی تن به کارهای ضد اخلاقی می‌دهند و به راحتی مورد اسفاده سودجویان قرار می‌گیرند که این باعث افزایش تخریب آن‌ها می‌شود و برگشت آن ها به زندگی سالم را سخت تر می‌کند.

 

با توجه به این مسائل، به نظر می رسد توجه نکردن به درمان اعتیاد زنان و رها کردن آن‌ها باعث آسیب بیشتر زنان معتاد و به تبع آن جامعه خواهد شد. آسیبی که هر روز بیشتر می‌شود،‌ اما چون نهان است، کسی آن را بحرانی نمی‌داند.